De toekomst oogt mooi

Ondanks de vele vormen van automatisering die de laatste jaren opgang maken, blijven de pickers nog steeds een belangrijk onderdeel van het magazijn. Een onvervangbaar onderdeel, meent Peter Verstraeten, CEO van Proceedix. “Machines kunnen mensen niet vervangen, want flexibiliteit wordt alsmaar belangrijker door de booming e-commerce die een enorme variatie in artikelen vereist en door seizoensgebonden pieken zoals met kerst. En laat flexibiliteit nu net eigen zijn aan de mens. Wel kunnen robots medewerkers bijstaan in hun taken.”
 
In de Verenigde Staten en de Europese Unie alleen al zijn er meer dan vier miljoen pickers. Het hele proces van picking staat in voor de helft van de magazijnkosten. Hoe sneller er dus wordt gepickt, hoe beter voor het kostenplaatje. Maar hogere snelheid brengt vaak meer fouten met zich mee. Zo kent 95% van de fouten drie oorzaken. Een eerste is dat het artikel er wel ligt, maar niet wordt gepickt. Een tweede oorzaak is dat het artikel er ook ligt, maar dat het in de verkeerde doos wordt gestopt. En een derde oorzaak is dat de verkeerde hoeveelheid in de doos wordt gelegd.
 
Wanneer in piekperiodes met uitzendkrachten wordt gewerkt, neemt de foutenlast nog wat meer toe, afhankelijk van hoe goed die medewerkers zijn opgeleid. Naast de extra fouten creëer je zo ook een hoger aantal ontevreden klanten. Vaak is picken uit een verkeerde locatie de oorzaak. Technologie kan pickers dan helpen door ze bijvoorbeeld naar de juiste locatie te begeleiden.

Mogelijke oplossingen

Er bestaan meerdere mogelijkheden om medewerkers tijdens het pickproces te begeleiden. In ongeveer 60% van de magazijnen worden radio frequency (RF) scanners ingezet, die de accuraatheid tot 99% brengen. Afhankelijk van de producten die moeten worden gepickt, bereiken medewerkers met een RF-scanner een snelheid van 50 lijnen per uur. Maar omdat de scanner met de hand wordt vastgehouden, kan er niet handenvrij worden gewerkt.
 
Pick-to-light is zeer geschikt wanneer het om een beperkt aantal ‘fast moving consumer goods’ gaat. Wanneer de picker het order scant, licht het bakje in het rek op waar een artikel moet worden uitgenomen. Met dit systeem kan een snelheid van 100 tot zelfs 150 lijnen per uur worden gehaald. Picken verloopt handenvrij en dus zeer efficiënt, al blijft het assortiment wel beter stabiel. Als het gamma verandert, dan moet het hele pick-to-light-systeem mee evolueren.
 
Bij een complex en breed assortiment dat constant verandert – bijvoorbeeld wisselstukken – en waarvoor lange loopafstanden worden afgelegd tussen verspreide magazijnlocaties, is voicepicking geschikt. De medewerkers dragen een hoofdtelefoon, krijgen gesproken instructies en kunnen mondelinge feedback geven. Ze picken volledig handenvrij. Op de heup hangt er een ‘voice only wearable’ (VOW) computer. Als er mondeling weinig feedback wordt gegeven, kan een snelheid van 50 tot 100 lijnen per uur worden bereikt, afhankelijk van de magazijnconfiguratie.
 
Naast voicepicking wordt er ook gewerkt aan andere wearables, zoals smart glasses. Daarbij zet de picker een ‘slimme bril’ op en ziet hij op een schermpje instructies verschijnen die hem vertellen welke artikelen hij moet picken. Opnieuw heeft de medewerker de handen vrij.

Soorten smart glasses

Smart glasses kennen hun oorsprong bij de Google Glass. De slimme bril is een soort draagbare personal computer met een chip, touchpad, schermpje en microfoon erin. Je kunt handenvrij werken en het is perfect van toepassing voor industriële sectoren. De slimme brillen verdeelt Peter Verstraeten in drie types onder. Een eerste soort is de ‘virtual reality’ bril, een soort duikmasker dat op je gezicht staat en dat virtuele voorstellingen weergeeft. “Erg nuttig voor een opleiding, maar voor uitvoerende taken binnen de logistieke wereld is het zinloos, aangezien je niet ziet wat er rond jou gebeurt.”
 
Een tweede soort is de ‘mixed reality’, ook wel ‘truly augmented reality’ of ‘holographic reality’ genoemd. Het is een soort doorkijktechnologie, waarbij camera’s in jouw plaats aan het kijken zijn. Op basis van wat de camera ziet, zet software digitale additionele informatie op de optische module waar je doorheen kijkt. Daardoor zie je zelf de realiteit aangereikt door digitale informatie. “Wanneer je bijvoorbeeld een pomp moet herstellen, kan die technologie interessant zijn, want het systeem kan je meteen vertellen welke elementen je moet aanpassen. Maar doordat er extra beelden over de realiteit worden geprojecteerd, is er een deel transparantie weg. Je moet namelijk wat schaduw hebben om tegen te projecteren. Vandaar dat je ogen slechts een deel van de realiteit zien. Bovendien is er voor augmented reality glasses heel wat technologie nodig, wat maakt dat de bril al snel 300-800 gram weegt. Veel te zwaar dus om als logistiek medewerker acht uur aan een stuk op je hoofd te hebben.”  
 
Waar Peter Verstraeten meer potentieel in ziet voor toepassing in magazijnen, zijn de zogenaamde ‘assisted reality glasses’, die hij zelf liever ‘informed reality glasses’ noemt. “De afkorting van augmented reality ‘AR’ is in de hele wereld gekend. Als we dan beginnen te spreken over een nieuwe categorie van assisted reality glasses, kan de afkorting ‘AR’ wel eens heel verwarrend worden. Vandaar dat we liever over informed reality glasses (IR) spreken. Het is een soort Google Glass, een bril met daarop een discreet gemonteerd schermpje. Vergelijk het met een achteruitkijkspiegel in de auto. De spiegel is altijd aanwezig en je kiest zelf of je erin kijkt. Als je er constant in kijkt, dan zal het niet lang duren voordat je een ongeval hebt. Maar als je er nooit in kijkt, ook niet wanneer je uitwijkt of van richting verandert, dan loop je ook een hoog risico om op een andere wagen te botsen. Zo is het dus ook met dat schermpje op je bril: het kan heel storend zijn, maar ook heel nuttig. Het hangt allemaal af van hoe je het gebruikt.”
 
Het grote voordeel van de IR-brillen is dat je ongehinderd naar de realiteit kijkt. Als je extra informatie wil, dan hoef je maar even naar boven of onder te piepen. Basisregel nummer één wat betreft veiligheidsbrillen is dat het centrale gezichtsveld van brilglazen vrij moeten zijn van elke obstructie. Virtual reality en augmented reality brillen komen dan ook niet in aanmerking voor uitvoerende taken zoals picking in magazijnen.

Mogelijke problemen van IR-brillen

IR-brillen zouden wel hun dienst kunnen bewijzen op de werkvloer, maar de vraag is of de bril niet te zwaar is, te veel pijn aan de oren doet of van de neus glijdt. De bril moet draagbaar zijn voor iemand die hem acht uur aan een stuk op zijn neus heeft. De camera’s die momenteel in de bril worden gebruikt, hebben vijf tot zestien megapixels. Daarmee kun je zeker barcodes scannen, maar hoe groot de barcode ook is, op meer dan 70 centimeter afstand detecteert de camera de barcode niet meer. Er moet dus een mogelijkheid bestaan om sterker in te zoomen dan de gewone digitale zoom.
 
Een ander belangrijk gegeven is de verwerkingscapaciteit. Chips die voor IR-brillen worden gemaakt, liggen vaak drie tot vier jaar op de ontwerptafel. Op het moment dat ze in de brillen belanden, zijn ze gedateerd. De chips die massaal voor onze smartphones worden geproduceerd, hebben een veelvoud aan verwerkingskracht. Tot slot is ook de capaciteit van de batterij van belang. Een shift om te picken duurt zo’n acht uur, dus de batterij moet voldoende lang meegaan. Maar batterijen die acht uur of langer werken, zijn zwaarder en dat gewicht weegt dan weer door op je oren.

Mogelijke oplossingen van IR-brillen

Als IR-brillen hun nut willen bewijzen in magazijnen in de vorm van pick-by-vision, dan bestaan ze best uit een centrale camera en een weergavevenster in een hoek van het gezichtsveld. Aan de zijkant zit dan een bionisch oog, een soort van zoomlens. Een laser pointer en ingebouwde lamp zijn verder geen overbodige luxe. Zo kan een barcode vanop grotere afstand worden gescand. Verder moet rekening worden gehouden met het gewicht.
Peter Verstraeten: “Wat in een telefoon zit, moet je niet in een bril proberen te stoppen. Als je ervan uitgaat dat iedereen een smartphone heeft, dan kun je een link leggen tussen de IR-brillen en de smartphone. Op die manier heeft de bril plots ook toegang tot de kracht, de wifi, de bluetooth en de batterij van de smartphone. Om bijkomende batterijcapaciteit te hebben, kun je in je achterzak nog een extra batterij koppelen, waardoor je bijvoorbeeld zes tot acht uur ononderbroken video’s kunt streamen, een erg energievretende activiteit.”
 
De batterij en processor van je smartphone gebruiken en die in je achterzak stoppen, heeft nog een voordeel. Zo komt de warmte die de batterij produceert immers niet rechtstreeks op je huid terecht. Als batterijen en processoren in de IR-brillen worden opgenomen, geven ze namelijk warmte op je hoofd af. En Peter Verstraeten wijst op nog een risico: “Is het wel gezond om acht uur aan een stuk onafhankelijke smart glasses – brillen die dus wifi en bluetooth hebben en losgekoppeld zijn van smartphones – op je hoofd te hebben? Op dit moment kent niemand het antwoord. En ook al weten we niet of het gezond is om een smartphone constant in onze zak te hebben, toch lijkt het me verstandiger om wifi en bluetooth van onze hersenen weg te houden.”

Software

Er valt veel te zeggen over hoe smart glasses eruit kunnen zien en over welke functionaliteit ze moeten hebben, maar dat gaat enkel over de hardwarecomponent. Even belangrijk is de software. Welk systeem stuurt de instructies, waar staan de users gedefinieerd,…? Misschien gebruik je daarvoor een ERP-systeem of een WMS. Dat systeem moet geïntegreerd zijn met de smart glasses. Tijdens het picken moet er een wisselwerking zijn tussen de magazijnsoftware en de smart glasses, zodat je pakweg tekorten kunt doorgeven. Als picker moet je weten wat je moet doen en moet je evenzeer kunnen aangeven wat je hebt gedaan.

Pick-by-vision of voicepicking?

Pick-by-vision is in veel opzichten verwant aan voicepicking. Beide zijn goede opties om pickers bij de pickopdrachten te begeleiden. De tool staat op je hoofd, in de vorm van een bril of van een headset, waardoor je handenvrij kunt werken. Voor een goede werking hoort er een ‘pocket unit’ bij waarin de batterij, wifi en bluetooth vervat zitten en waar het systeem met de softwareaansturing connecteert. Beide komen in aanmerking voor ‘low reach density picking’, zoals het picken van spare parts in lange gangen met duizenden referenties. Uiteraard is er bij voicepicking een microfoon waarin je kunt spreken, maar ook bij pick-by-vision bestaat er de mogelijkheid om te spreken.
 
De smart glasses beschikken ook over een weergavescherm waarop medewerkers feedback kunnen geven. Maar nog belangrijker, ze krijgen ook hun instructies via die display. Een groot voordeel, wat Peter Verstraeten betreft: “Eén beeld zegt meer dan duizend woorden. Het beperkt nog meer de foutenlast aangezien je als picker voor je ziet welk artikel je moet picken. Bovendien bezitten smart glasses ook een camera die kan scannen. Aan voicepicking kun je wel een RF-scanner toevoegen, maar dan verspeel je het voordeel van handenvrij te kunnen werken. Tot slot vind ik het delicaat om enkel via spraakherkenning te werken. Dan moet de software de uitspraak van de verschillende medewerkers correct interpreteren. Dat is een trainingsmechanisme dat vaak veel tijd vraagt.”
 
Op dit moment bereikt de technologie van smart glasses een kantelpunt, waarbij ze voor specifieke situaties al voldoende matuur zijn om ze effectief in het magazijn in te zetten. Voor een brede doorbraak moeten technologieproducenten van smart glasses zich afstemmen op softwareproducenten en samenwerken met bedrijven die magazijnsystemen opzetten. Maar als smart glasses eenmaal in de maturiteitsfase belanden, zullen ze volgens Peter Verstraeten een mooiere toekomst tegemoet gaan dan voicepicking.

Extra info

Smart glasses Zebra op komst
Het Amerikaanse bedrijf Zebra Technologies Corporation produceert markerings-, tracking- en computer printing technologieën voor de retail, gezondheidszorg, logistiek en andere industrieën. Zebra brengt al enkele jaren voicepicking op de markt, maar sinds kort werkt het ook een proof of concept van pick-by-vision uit. Smart glasses worden voorzien van een schermpje dat kleiner is dan één brilglas. Op dat schermpje verschijnen via augmented reality instructies voor de picker. In de bril is een scanner geïntegreerd, zodat de barcodes snel kunnen worden ingelezen. Na een aantal testen blijkt dat de productiviteit met de smart glasses effectief stijgt en dat pickers ook sneller kunnen worden opgeleid om ermee te werken. Niet onbelangrijk als je weet dat er vaak uitzendkrachten nodig zijn om piekmomenten op te vangen.
 
Jim Hilton, directeur vertical marketing strategy bij Zebra, wijst erop dat Zebra veel aandacht heeft voor het gewicht van de brilletjes. “We hebben een draagbare computer, een bakje dat in je broekzak past, aan de smart glasses toegevoegd. Op die manier komt het gewicht van de batterij in je broekzak te zitten. Ook de warmte ervan ervaar je niet meer aan je hoofd.”
 
Om het comfort van de gebruikers te verhogen, heeft Zebra op de bril een schuifbalk gemonteerd waaraan het schermpje hangt. Daardoor kan de picker het schermpje ofwel voor zijn rechter- of voor zijn linkeroog schuiven, afhankelijk van welk oog dominanter is. De brillen bevatten ook een ‘voice assistant’, zodat pickers via spraakherkenning toegang hebben tot bedrijfsspecifieke gegevens en klantenvragen.
 
Sinds 2010 draaien de mobiele apparaten van Zebra op Windows OS, maar die samenwerking wordt niet verlengd. Vanaf 2020 wil Zebra al zijn apparaten op Android laten draaien.
Jim Hilton: “Velen onder ons hebben thuis apparaten die op basis van Android werken. We geloven erin dat de integratie van Android in de smart glasses het gebruikersgemak ten goede zal komen.”
 
Een andere verbetering op het vlak van gebruikersgemak zijn de touchscreens. Volgens testen bevorderen touchscreens de snelheid met 40% ten opzichte van traditionele toetsen. De smart glasses van Zebra zijn gekoppeld aan Manhattan Touch Warehouse voor Warehouse Management for Open Systems, dat klanten moet helpen de magazijnen binnen het supply chain netwerk te beheren.