Vier stappen om een soepel proces te verwelkomen voor warehouse automatisering

Tot voor enkele jaren vormde wegvervoer de standaard transportmodus van chemiebedrijf Dow. Om tegemoet te komen aan zowel de eigen duurzaamheidsambities als die van haar klanten, rolde de onderneming een multimodale benadering uit. “De klant zit zelf mee aan het stuur en bepaalt de afweging tussen de CO2-voetafdruk en het kostenplaatje van zijn levering”, legt Luca Senis, director supply chain logistics bij Dow, uit.

De groei van de direct-to-consumer-business houdt aan. Zo blijkt ook uit een recent onderzoek van Deposco, leverancier van omnichannel fulfilment software. Die evolutie is niet onlogisch, want zo kunnen bedrijven de band met hun klanten versterken. Tegelijk kan die ontwikkeling gepaard gaan met groeipijnen. Een goed zicht op de pro’s en mogelijke contra’s is dan ook een must om het onderste uit de kan te halen bij het opzetten of verder ontwikkelen van een direct-to-consumer-strategie.

Locatie, locatie, locatie! Dat geldt zeker ook voor logistieke panden in Europa. Onlangs nam het onafhankelijke adviesbureau Buck Consultants International de Belgische logistieke vastgoedmarkt onder de loep, met twee Europese onderzoeken als basis. Vaststelling: het ziet er naar uit dat de markt na een flinke tik in 2023, in stabieler vaarwater terecht zal komen.

Voor een multinational als British American Tobacco vormt het luik demand forecasting een enorme uitdaging. Niet alleen moet de onderneming gezien haar wereldwijde aanwezigheid met verschillende culturen rekening houden, ook omvat het productgamma erg uiteenlopende artikelen. Terwijl de traditionele tabaksproducten een vrij voorspelbaar vraagpatroon kennen, is de vraag naar nieuwe categorieën artikelen veel moeilijker te voorspellen. Om het forecastingproces te optimaliseren, zette de organisatie een verregaand optimaliseringstraject in gang.

Wellicht hebt u ook al vastgesteld dat tijdschriften steeds vaker in een papieren in plaats van een plastic wikkel in de bus vallen. En misschien denkt u dan wel dat dit een aardig, milieuvriendelijk alternatief van de uitgever is? Weet dan dat nieuwe Europese regelgeving eisen stelt aan hoe we wat moeten verpakken, met als ultieme doel de plastics zo veel mogelijk uit de logistieke keten te weren.

(Advertorial) Voor we dit raadsel oplossen, staan we even stil bij het ontstaan en een omschrijving van dit veel toegepaste product . In de VS, zo rond het midden van de vorige eeuw, verdrong het wegvervoer de trein als voornaamste transportmiddel voor consumentengoederen, vooral door de opkomst van het moderne en uitgebreide Amerikaanse wegenstelsel. In plaats van goederen uit een wagon te lossen, moest een ‘opstap’ worden ontwikkeld, want het bleek niet altijd handig om zware goederen door middel van een schuine plaat naar het vloerniveau te rijden (sinds de jaren ’30 met een handpallettruck). Zo ontstonden de eerste laadperrons, die het niveauverschil een stuk kleiner maakten. Toch bleef het schipperen, aangezien vrachtwagens nog steeds allerlei verschillende afmetingen hadden. Begin jaren ’50 deed een nieuwe uitvinding zijn intrede: de dock leveller. In die dagen niet veel meer dan een scharnierende stalen oprit met een lip die de verbinding maakte tussen het laadperron en de laadvloer van de vrachtwagen. De dock leveller is werd een cruciaal hulpmiddel, met een tijdelijke en veilige overbrugging als hoofdtaak.